Pinksteren is het feest waar de hemelse wijsheid zich wil verbinden met de mensheid. Met het oer Pinksteren werd dit uitgebeeld als spirituele vlammen die uit een hemelse wind, ja uit de harmonie der sferen, afdaalden tot in de hoofden en daarna tot in de harten van de apostelen.

Tegenwoordig kunnen we als mensheid de omgekeerde weg gaan. We maken eerst een spirituele inhoud levend in het hart; zodat deze vervolgens gevat kan worden door het hoofd; waarna Sophia als hemelse wijsheid zich er mee kan verbinden en als inspiratie kan doorwerken in onze handelingen.

Naar dit voorbeeld willen we de antroposofische grondsteenspreuk door middel van kernklanken uit de spraak, dichterbij brengen in het hart, waardoor nieuwe inzichten kunnen oplichten. En om het niet alleen voor ons zelf te houden, willen we het daarna aanbieden aan de natuur(wezens).

Enige bekendheid met de antroposofie voor deze dag helpt, maar nieuwsgierig en onbevangen instappen kan ook altijd!