Voor de mensheid was het van belang dat hoofd en hart zich gelijkelijk maar ook gematigd kon ontwikkelen. Te snel ontwikkelende eenzijdige intellectuele verstandskrachten zouden de ziel kunnen beschadigen. Ook bij de ontwikkeling van het kind zien we dat. Het is nodig dat ook ons warme gemoed mee kan groeien, zodat levende kennis kan landen in een rijp geworden gemoed.
In het Arabië van de 7e eeuw, bestond de dreiging van een te vroeg ontwaken van de mensheid, wat over de nog in meer dromerige devote kunstzinnige stemming in Europa zou kunnen overheersen.
Mohammed maakte het mogelijk dat hier een evenwicht werd geschapen. De te vroege bewustzijnskrachten uit de school van Gondishapur werden door zijn beweging afgedempt, waardoor de ontwikkeling in de Westerse wereld een harmonieuzere weg kon vervolgen om in onze tijd een evenwicht te vinden tussen hoofd en hart.